housing operation in Aklan

went for another trip to Aklan. this time we brought along with us a canter filled with nipa and some more goods for distribution. i went ahead with Kim and 3 reps from DMCG Barrio Obrero: Nong Ronnie (president), Biboy (vice president) and Nong Tote (member)

with Nong Tote (right) and Nong Ronnie (left)

we went back to see how Laserna people are after over a month of 'Frank'. some have started to pick up the pieces and have built a temporary shelter, those without roofs and walls have made use of what Red Cross has given them, a tarpauline.

kalooy man ang pamilya nga may mga kabataan. everytime gaulan gasilong sa basa. ang hirap din maghanap ng mabibiling nipa ngayon. kung meron man sobrang mahal na like P700/hundred pieces @ 5ft. long
ang kawayan naman pinakamababa ang P50/each good for haligi ng bahay. ang kilo ng pako tumaas na hanggang P80/kilo ang plastic rattan @ P160/kilo. after what happened di ko pa rin maintindihan bakit di makontrol ng gobyerno ang pagtaas ng housing materials. kaya hanggang ngayon lugmok pa rin ang karamihang bahay kasi wala na ngang pambili ng pagkain o kaya man lang gamot ang mahal pa ng bilihin para ipaayos ang bahay. kaloka!

bakit kaya ang tao gusto laging manlamang sa kapwa? bakit ang hirap intindihin na ang nilalamangan mo kapwa mo, bahagi ng iyong pagkatao, kadugo, kababayan, kapatid, kaibigan? oo andun na ako na tumaas na lahat ng presyo pero sa ganitong pagkakataon ba naman tayo tayo di pa rin magtutulungan? pa'no na lang ang mga taong di makabili ng nipa o kaya kawayan o kaya pako man lang? pa'no na sila?

sana po magising tayong lahat sa katotohanan na tayo'y iisang dugo lamang.